textes nederlands
1. Ik ben nooit gelukkiger geweest dan op dit moment waaop ik, volgens het voorbeeld van mijn God, misschien zal sterven voor mijn broeders.
2. Wie God in zijn hart draagt, draagt het paradijs in zich.
3. Ik hoor in mijn hart een stille muziek, een zwijgende harmonie, zo zoet dat de wereld niets vergelijkbaars heeft.
4. Hoe meer onze ziel alleen en afgescheiden is, des te meer is ze in staat tot haar Schepper te naderen en Hem te bereiken.
5. Niets van het geschapene kan aan de ziel een vreugde geven gelijk aan de vreugde van de Heilige Geest: deze zeer pure vrolijkheid die God uitstort in het hart van hen die, uit liefde voor Hem, lange tijd en veel geleden hebben.
6. Al zou er maar één kind profiteren van mijn onderricht, dan lijkt het me dat mijn tijd en moeite goed besteed zijn. In de “Vertelling van de Pelgrim” heeft Ignatius het over zijn terugkeer naar Baskenland.
7. Er zijn maar weinig mensen die goed begrijpen wat God van hen zou maken als ze Hem maar lieten begaan. Een ruwe en vormeloze boomstronk denkt er niet aan dat hij door de hand van de beeldhouwer kan worden tot een prachtig beeld, een waarachtig kunstwerk. De beeldhouwer ziet heel goed wat hij ervan kan maken. Velen leven nauwelijks als christen. Ze zouden heiligen zijn als ze zich maar niet zouden verzetten tegen Gods plannen en tegen de werkingen van zijn genade, als ze maar geen weerstand zouden bieden aan de Goddelijke Kunstenaar.
8. Voor gek versleten te worden door iedereen, opdat God u voor een wijze houdt. Wenst dat een ieder u kent, zowel innerlijk als van uiterlijk. Laat het niet het habijt zijn dat u heiligt, maar uzelf die het habijt heiligt.
9. De vervolging is als een slag met een smidshamer, die onze innerlijke kracht stimuleert. Als die, wat God verhoede, zou komen te ontbreken, of zou verwelken, dan zouden we ons niet meer van onze verplichtingen kwijten zoals het behoort.
10. Vooruit, omhelst het heelal.
11. Wanneer God ons een weg aangewezen heeft, dan moeten we die trouw volgen en niet een andere nemen onder het voorwendsel dat die korter of zekerder zou zijn.
12. Ons vertrouwen op God moet zo sterk zijn dat we, in het geval dat een schip ontbreekt, zelfs geloven in staat te zijn de oceaan over te steken met een eenvoudige plank.
13. Het is door dezelfde Geest en dezelfde Heer, die de Tien Geboden heeft gegeven, dat onze Moeder de Heilige Kerk geleid en bestuurd wordt. Wij moeten geloven dat er In Jezus Christus, de Bruidegom, en in de Kerk, de Bruid, slechts één en dezelfde Geest is die ons bestuurt en leidt voor het heil van onze zielen. Zoals de Bruidegom uniek is, zo is de Bruid dat ook. Er was slechts één ark van Noach voor redding uit de zondvloed. Er was slechts één Tabernakel, opgericht door Mozes, en slechts één Tempel in Jeruzalem, gebouwd door Salomon. Ook vandaag ondergaat Jezus zijn lijden in de strijdende Kerk. De verdrukkingen, doorstaan omwille van Jezus Christus, moeten tot Gods grootste weldaden gerekend worden. Onze Heer heeft me zelf verzekerd dat, in overeenstemming met mijn gebeden tot Hem, de Sociëteit, zolang zij voortbestaat, nooit zal ophouden te genieten van de kostbare erfenis van Zijn lijden, temidden van tegenspraak en vervolging.
14. Welaan, mijn zoon, lach en wees blij. Ik draag het u op. Een religieus heeft geen enkele reden om triest te zijn, maar heel veel redenen tot blijdschap. U zult dat zonder twijfel ervaren wanneer u nederig en gehoorzaam bent.
15. Handel met de grootste zondaars als en goede moeder die zich uitput in medelijden voor haar zieke kind. Zij liefkoost het met grotere tederheid, omringt het met grotere zorg en geeft het meer tekenen van gevoelige liefde dan wanneer het gezond zou zijn.
16. Wij moeten handelen zonder geprezen te willen worden, maar op een manier dat we een terechte afkeuring vermijden. De lof van anderen zoeken is ijdelheid, haar verkrijgen is toeval, maar haar verdienen is de vrucht van de deugd.
17. De werkers in de Wijngaard van de Heer moeten slechts één voet op de grond hebben. Met de andere moeten ze bereid zijn om te vertrekken.
18. Overwegen hoe Christus onze Heer zich op een uitgestrekt veld in de streek van Jeruzalem bevindt, op een nederige plaats, mooi en sierlijk.
19. Als alles op rolletjes loopt, mag je vrezen dat de dienst van God een deuk oploopt. Een storm die zich buiten onze schuld tegen ons keert is het teken van een nabij succes. De kalmte is erger dan de storm, en de gevaarlijkste soort tegenstander is er geen te hebben.
20. De vlam van de Goddelijke liefde verheft zich nooit hoger dan wanneer zij gevoed wordt door het hout van het Kruis, waarvan de oneindige liefde van de Verlosser zich bediend heeft om zijn offer te volbrengen. Alle genot van de wereld, alle honing die we kunnen verzamelen uit de bloemen van het land, zijn niets in vergelijking met de zoetheid die de edik en de azijn van de Heer Jezus ons brengen, dat wil zeggen, de moeilijke en pijnlijke zaken doorstaan voor en met Jezus Christus.
21. Lange tijd op aarde blijven is een wrede marteling, tenzij dat de Liefde ons meer in de hemel en met God doet leven dan op de aarde met ons zelf. Het is op die manier dat de zonnestralen in hun haard blijven, hoewel ze daarbuiten schitteren, en zich niet van hem scheiden, hoewel ze zich verspreiden over de aarde.
22. Wij moeten deze vervolging als en groot geluk beschouwen, omdat we niets hebben gedaan om haar uit te lokken. Ze is er het duidelijke bewijs van dat Onze Heer ons grote vruchten zal laten inzamelen in deze stad. De oogsten die de aarde bedekken zijn rijker en voller naar de mate waarin de winter heviger is geweest. Het is bekend dat de Sociëteit op die plekken de meeste vruchten heeft gedragen, waar de Onzen het meest hebben geleden.
23. De vijand van de menselijke natuur had ondertussen een onreine en obscene komedie doen voortkomen, die de jeugd van Macerata aan het voorbereiden was te spelen voor een samengedromde menigte tijdens het Carnaval. Een initiatief dat de Onzen probeerden te verhinderen. Maar de aanzienlijke kosten die gemaakt waren voor de voorstelling maakten dat zij hun doel niet konden bereiken. Om de duivel, die er de oorsprong van was, niet te laten triomeren, lieten de Onzen een gebed van veertig uur aankondigen op de dag zelf van de voorstelling. Zij stelden het Allerheiligst Sacrament uit in een kapel die daarvoor magnifiek ingericht was, gedurende de drie dagen die aan Aswoensdag voorafgaan. De menigte kwam in zulke grote aantallen naar dit gebed, en de deelname aan de sacramenten was dusdanig dat van de vroege ochtend tot diep in de nacht de drie priesters van de Sociëteit die zich aan deze bediening wijdden nauwelijks de tijd vonden om even op adem te komen of om iets te eten. Dit ongebruikelijke feit, van God afkomstig, wekte de verwondering en de vroomheid op in de harten. Reizigers die door de stad kwamen zeiden bij het zien van beide bijeenkomsten dat het hun scheen alsof ze twee steden zagen: de ene die zich haastte naar de voorstelling met grote losbandigheid, de andere naar de kerk, met grote boetvaardigheid en veel devotie. Maar het belangrijkste en meest achtenswaardige deel was voor Christus. Deze devotie beviel zo aan Ignatius dat hij haar ieder jaar in praktijk wilde brengen in de huizen van de Sociëteit. (Polanco)
2. Wie God in zijn hart draagt, draagt het paradijs in zich.
3. Ik hoor in mijn hart een stille muziek, een zwijgende harmonie, zo zoet dat de wereld niets vergelijkbaars heeft.
4. Hoe meer onze ziel alleen en afgescheiden is, des te meer is ze in staat tot haar Schepper te naderen en Hem te bereiken.
5. Niets van het geschapene kan aan de ziel een vreugde geven gelijk aan de vreugde van de Heilige Geest: deze zeer pure vrolijkheid die God uitstort in het hart van hen die, uit liefde voor Hem, lange tijd en veel geleden hebben.
6. Al zou er maar één kind profiteren van mijn onderricht, dan lijkt het me dat mijn tijd en moeite goed besteed zijn. In de “Vertelling van de Pelgrim” heeft Ignatius het over zijn terugkeer naar Baskenland.
7. Er zijn maar weinig mensen die goed begrijpen wat God van hen zou maken als ze Hem maar lieten begaan. Een ruwe en vormeloze boomstronk denkt er niet aan dat hij door de hand van de beeldhouwer kan worden tot een prachtig beeld, een waarachtig kunstwerk. De beeldhouwer ziet heel goed wat hij ervan kan maken. Velen leven nauwelijks als christen. Ze zouden heiligen zijn als ze zich maar niet zouden verzetten tegen Gods plannen en tegen de werkingen van zijn genade, als ze maar geen weerstand zouden bieden aan de Goddelijke Kunstenaar.
8. Voor gek versleten te worden door iedereen, opdat God u voor een wijze houdt. Wenst dat een ieder u kent, zowel innerlijk als van uiterlijk. Laat het niet het habijt zijn dat u heiligt, maar uzelf die het habijt heiligt.
9. De vervolging is als een slag met een smidshamer, die onze innerlijke kracht stimuleert. Als die, wat God verhoede, zou komen te ontbreken, of zou verwelken, dan zouden we ons niet meer van onze verplichtingen kwijten zoals het behoort.
10. Vooruit, omhelst het heelal.
11. Wanneer God ons een weg aangewezen heeft, dan moeten we die trouw volgen en niet een andere nemen onder het voorwendsel dat die korter of zekerder zou zijn.
12. Ons vertrouwen op God moet zo sterk zijn dat we, in het geval dat een schip ontbreekt, zelfs geloven in staat te zijn de oceaan over te steken met een eenvoudige plank.
13. Het is door dezelfde Geest en dezelfde Heer, die de Tien Geboden heeft gegeven, dat onze Moeder de Heilige Kerk geleid en bestuurd wordt. Wij moeten geloven dat er In Jezus Christus, de Bruidegom, en in de Kerk, de Bruid, slechts één en dezelfde Geest is die ons bestuurt en leidt voor het heil van onze zielen. Zoals de Bruidegom uniek is, zo is de Bruid dat ook. Er was slechts één ark van Noach voor redding uit de zondvloed. Er was slechts één Tabernakel, opgericht door Mozes, en slechts één Tempel in Jeruzalem, gebouwd door Salomon. Ook vandaag ondergaat Jezus zijn lijden in de strijdende Kerk. De verdrukkingen, doorstaan omwille van Jezus Christus, moeten tot Gods grootste weldaden gerekend worden. Onze Heer heeft me zelf verzekerd dat, in overeenstemming met mijn gebeden tot Hem, de Sociëteit, zolang zij voortbestaat, nooit zal ophouden te genieten van de kostbare erfenis van Zijn lijden, temidden van tegenspraak en vervolging.
14. Welaan, mijn zoon, lach en wees blij. Ik draag het u op. Een religieus heeft geen enkele reden om triest te zijn, maar heel veel redenen tot blijdschap. U zult dat zonder twijfel ervaren wanneer u nederig en gehoorzaam bent.
15. Handel met de grootste zondaars als en goede moeder die zich uitput in medelijden voor haar zieke kind. Zij liefkoost het met grotere tederheid, omringt het met grotere zorg en geeft het meer tekenen van gevoelige liefde dan wanneer het gezond zou zijn.
16. Wij moeten handelen zonder geprezen te willen worden, maar op een manier dat we een terechte afkeuring vermijden. De lof van anderen zoeken is ijdelheid, haar verkrijgen is toeval, maar haar verdienen is de vrucht van de deugd.
17. De werkers in de Wijngaard van de Heer moeten slechts één voet op de grond hebben. Met de andere moeten ze bereid zijn om te vertrekken.
18. Overwegen hoe Christus onze Heer zich op een uitgestrekt veld in de streek van Jeruzalem bevindt, op een nederige plaats, mooi en sierlijk.
19. Als alles op rolletjes loopt, mag je vrezen dat de dienst van God een deuk oploopt. Een storm die zich buiten onze schuld tegen ons keert is het teken van een nabij succes. De kalmte is erger dan de storm, en de gevaarlijkste soort tegenstander is er geen te hebben.
20. De vlam van de Goddelijke liefde verheft zich nooit hoger dan wanneer zij gevoed wordt door het hout van het Kruis, waarvan de oneindige liefde van de Verlosser zich bediend heeft om zijn offer te volbrengen. Alle genot van de wereld, alle honing die we kunnen verzamelen uit de bloemen van het land, zijn niets in vergelijking met de zoetheid die de edik en de azijn van de Heer Jezus ons brengen, dat wil zeggen, de moeilijke en pijnlijke zaken doorstaan voor en met Jezus Christus.
21. Lange tijd op aarde blijven is een wrede marteling, tenzij dat de Liefde ons meer in de hemel en met God doet leven dan op de aarde met ons zelf. Het is op die manier dat de zonnestralen in hun haard blijven, hoewel ze daarbuiten schitteren, en zich niet van hem scheiden, hoewel ze zich verspreiden over de aarde.
22. Wij moeten deze vervolging als en groot geluk beschouwen, omdat we niets hebben gedaan om haar uit te lokken. Ze is er het duidelijke bewijs van dat Onze Heer ons grote vruchten zal laten inzamelen in deze stad. De oogsten die de aarde bedekken zijn rijker en voller naar de mate waarin de winter heviger is geweest. Het is bekend dat de Sociëteit op die plekken de meeste vruchten heeft gedragen, waar de Onzen het meest hebben geleden.
23. De vijand van de menselijke natuur had ondertussen een onreine en obscene komedie doen voortkomen, die de jeugd van Macerata aan het voorbereiden was te spelen voor een samengedromde menigte tijdens het Carnaval. Een initiatief dat de Onzen probeerden te verhinderen. Maar de aanzienlijke kosten die gemaakt waren voor de voorstelling maakten dat zij hun doel niet konden bereiken. Om de duivel, die er de oorsprong van was, niet te laten triomeren, lieten de Onzen een gebed van veertig uur aankondigen op de dag zelf van de voorstelling. Zij stelden het Allerheiligst Sacrament uit in een kapel die daarvoor magnifiek ingericht was, gedurende de drie dagen die aan Aswoensdag voorafgaan. De menigte kwam in zulke grote aantallen naar dit gebed, en de deelname aan de sacramenten was dusdanig dat van de vroege ochtend tot diep in de nacht de drie priesters van de Sociëteit die zich aan deze bediening wijdden nauwelijks de tijd vonden om even op adem te komen of om iets te eten. Dit ongebruikelijke feit, van God afkomstig, wekte de verwondering en de vroomheid op in de harten. Reizigers die door de stad kwamen zeiden bij het zien van beide bijeenkomsten dat het hun scheen alsof ze twee steden zagen: de ene die zich haastte naar de voorstelling met grote losbandigheid, de andere naar de kerk, met grote boetvaardigheid en veel devotie. Maar het belangrijkste en meest achtenswaardige deel was voor Christus. Deze devotie beviel zo aan Ignatius dat hij haar ieder jaar in praktijk wilde brengen in de huizen van de Sociëteit. (Polanco)